8 weken genaderd en Malta wordt alleen maar beter!

8 weken zijn voorbij in Malta, dat is ongeveer hetzelfde als een zomervakantie. Een totaal anders land, bijna geen bekende, ander voedsel en andere gewoontes en toch al zo snel gewend! 8 weken voelen als 3 weken want de tijd vliegt. Iets of iemand missen heb ik gelukkig niet heel snel maar na 8 weken ga je toch wel beseffen dat je dingen gaat missen zoals een afwasmachine of een douche waar je 30 min onder kan staan met warm water. Gelukkig zijn dat geen erge dingen hé?! Want Malta is geweldig! Mijn vrienden en ouders komen langs over een paar weken en Skype is een top uitvinding! De zomer wordt hier ontzettend warm (hoor ik iedereen zeggen) maar kan me bijna niet voorstellen dat dit té warm kan zijn. Het is alleen maar genieten dit weer. Volgende week gaat de tijd een uur terug dus hebben we 's avonds ook langer licht wat meer leven in de avonden zal brengen zoals BBQ's en terrasjes 's avonds.

Deze week heb ik met mijn huisgenoten en wat vrienden van een verdieping hoger voor het eerst buiten aan zee een picknick BBQ gehouden. Dit was heel gezellig, helaas was het om half 7 al donker. Maar hier hadden we op gerekend en kaarsjes meegenomen wat er juist nóg meer sfeer en gezelligheid. Aan zee een BBQ/picknick met kaarsjes met een hele groep vrienden en muziek. Lijkt bijna een film!

Sinds afgelopen zaterdag hebben we een nieuw huisgenootje in onze flat, ze is Hongaars net zoals het andere flathuisgenootje. Toch weer even wennen en spannend wie er komt als er een verandering is in huisgenoten maar gelukkig is ze erg aardig.

Afgelopen week zijn we met alle flatgenoten en wat vrienden van een verdieping hoger naar Marsaxlokk geweest. Dit is een vismarkt met een mooi uitzicht over het water met kleine bootjes. De busreis duurde een uur vanaf ons appartement. De busreis alleen al was een heel avontuur, ik weet niet wat het is al heb ik muziek in mijn oren en heb ik mijn ogen dicht iedereen begint tegen me te praten in de bus!! WILD-VREEMDE!! Gezellig hoor af en toe, maar af en toe heb ik ook behoefte aan even niet praten in de bus haha! Of is dat a-sociaal?

De busreis naar Marsaxlokk was wel ontzettend grappig. Iedereen in Malta is gemiddeld 1.50 klein. Kleine mensen dus in vergelijking met Nederlanders. Want ik ben 1.77m. De meeste dingen zijn ook wel aangepast op de lengte van de mensen zoals de busstoeltjes.

Onderweg naar Marsaxlokk ging ik op een verticaal geplaatst klapstoeltje zitten als je kijkt vanaf de buschauffeur.
Mijn benen zaten onderant in mijn nek, naast mij aan beide kanten was nog een stoeltje vrij. Even later stopte de bus bij een halte en er stapte een oud klein vrouwtje in en ging naast mij zitten. Nog even later stapte nog een ander oud klein vrouwtje in die net iets moeilijker liep dus ik wilde beleefd zijn en het klapstoeltje alvast naar beneden duwen dat ze gelijk makkelijk kon gaan zitten. De vrouw ging zitten en keek me aan en begon spontaan tranen met tuiten te lachen!

Dus ik keek haar aan? en ze zei: Your are SO TALL!!! look at us! Pleeease take a picture from us! en begon nog harder te lachen. haha naja deze dingen maak ik dus mee in de bus..
Soms zijn er ook mensen in de bus die maar niet stoppen met praten dan vertel ik ze gewoon dat ik geen/ of heeel slecht engels praat. Probleem opgelost!

Op de markt in Marsaxlokk had ik een selfie-stick gekocht, wat is dat leuk!! Deze vriend neem ik overal mee naartoe! Het is zelfs zo erg dat als ik hem niet meeneem ze vragen: Where is your selfie-stick??

Het eten in Malta is allemaal ook iets té lekker! Wil ook echt niet op de weegschaal gaan staan hier.. Er waren soort pannenkoeken te koop op de markt die een straal hadden van 15 cm, best groot dus! Je kon zelf bepalen wat je er op wilde. Ze waren erg krokant en warm met een dikke laag Nutella en een mix van andere heerlijke dingen! Terug in de bus natuurlijk vreselijk misselijk van alle zoete dingen die op de pannenkoek zaten maar dat was het zeker waard!

De markt zou sluiten om 16:00 u en we waren nog bij een vismarktkraampje om 15:45 die nog heel veel vis over hadden. De jongens hadden een deal gesloten met de vrouw om alle vis te kopen die ze nog had voor €10,- Dat vrouwtje super blij natuurlijk! En ik maar denken: €10,-? die vrouw wilt er wel van af ja! Want morgen kan ze het niet meer verkopen.. En wat moeten we met zoveel vis?
De jongens hadden de vis thuis voor ons klaargemaakt en wat was het lekker!!! Toch best een goede deal dus!!! Binnenkort gaan we nog een keer terug alleen dan 's ochtends heel vroeg om de vis echt het aller verst te hebben.

Doordat hier allerlei soorten nationaliteiten zitten en we best vaak samen koken leer je steeds weer iets anders bij wat ik eigenlijk nog nooit had gezien of gegeten. Dat is zo leuk aan Malta! Je verbeterd niet alleen je Engelse taal maar leert er ook nog 1000 andere dingen bij.
Laatst zat ik te denken toen ik nog in Nederland was dacht ik: 'Dat wordt wennen zeg! Straks op mezelf wonen en alles veranderd' maar dat viel eigenlijk ontzettend mee. Was er binnen een paar dagen aan gewend geraakt. Maar straks weer in Nederland dat lijkt me pas weer wennen! Om 5 maanden hier te hebben gewoond zonder mijn ouders met huisgenootjes, elke dag stage eigenlijk full-time werken, alle nieuwe mensen wie nu mijn vrienden zijn geworden, en het Maltese klimaat en ook nog eens aan zee wonen.

Engels praten hoef ik bijna niet meer bij na te denken, af en toe zijn er dingen die ik wil vertellen maar gewoon niet uit te leggen zijn in het Engels. Laats wilde ik zeggen: Wat een slap frietje. Wat kan je dan zeggen? What a weak fries want dat klopt ook weer niet. Of soft maar dat is zacht. Maar gelukkig zijn dat niet de belangrijkste dingen om te vertellen en vaak als we even niet weten hoe iets uit te leggen kan er veel verteld worden met lichaamstaal, handen en voeten. Het lijkt soms wel het spelletje: Hints. Het is vaak alleen maar lachen geblazen als we iets willen vertellen of uitbeelden en het lukt niet.

Mijn dagen gaan snel, over 10 weken is mijn Malta trip al voorbij. Voordat is het weet is het alweer geschiedenis en zit ik mijn eigen blogs terug te lezen in Nederland.

Veel liefs Veerle