Drie maanden in Malta
Blijf op de hoogte en volg Veerle
02 Mei 2015 | Malta, Sliema
Deze week vertrekken veel vrienden naar huis, de een weet ik dat ik die zeker ooit weer ga zien maar de ander is maar weer een raadsel..
Malta is een land van mensen ontmoeten en weer afscheid nemen.
Maar wie weet ooit ergens op de wereld kom je elkaar toch weer tegen. Want de wereld is eigenlijk maar klein. En contact kan gehouden worden op Facebook.
Afgelopen week zijn mijn ouders langs geweest, wat was het fijn om die weer te zien! Mijn ouders nog nooit drie maanden niet gezien, ik stond ze op te wachten met een selfie-stick om het vast te leggen wanneer ik ze weer zag en mijn vader toevallig met de filmcamera om dat ook vast te leggen! Zo zie je maar weer, zo vader zo dochter hihi.
Ze verbleven in het hotel waar ik werk, een vier sterren hotel wat ook echt wel nodig is in Malta hoor! Het hotel is best lux waar ik deze week ook een beetje gebruik van mocht maken. Heerlijk was dat! Helaas moest ik wel gewoon mijn uren werken die week maar ze waren totaal niet streng in mijn uren. De dinsdag en woensdag had ik vrij gekregen en verder elke dag van 9:00u tot 16:00u werken. Vaak stuurde ze mij wat eerder naar huis wat erg fijn was. Zondag's had ik Bugibba een beetje laten zien en zijn we daar wat rond gaan wandelen en later gaan eten in het restaurant. Na 3 maanden eindelijk normaal voedsel! Want echt al doe ik mijn best, boodschappen doen is hier niet makkelijk. Ze hebben hier niet zo'n winkel als Albertheijn maargoed.. ik red me hier wel! Zondag middag waren we samen even naar Café del Mar gegaan wat een hele mooie club is met een groot zwembad wat uitkijkt over de zee.
'S avonds hier met een collegaatje van mijn stage heen gegaan (van 40 jaar!) Wat totaal niet te zien/merken is hoor. Kunnen het goed vinden en zijn na Cafe del mar nog naar een club gegaan die level 22 heet. een groot gebouw waar op de 22ste verdieping een club is. Hier heb je uitzicht over heel Malta. We zouden naar huis gaan maar mijn collegaatje wilde niet alleen naar huis want zij woont in Bugibba (waar mijn stage is). Ze vroeg of ik bij haar wilde blijven slapen. Samen een taxi gepakt na een aantal teveel glaasjes vodka. 'S ochtends moest ik om 9u werken wat mijn ouders wisten. Zij stonden mij op te wachten bij de Spa om mij even te zien. Maarja.. Veerle was na zo'n avond natuurlijk niet om 9u op haar stage!! Om half 9 werd ik wakker en viel gelijk weer neer.. Wat dat is in Malta weet ik niet maar hier ben ik de afgelopen 3 maanden al vaker flauw gevallen dan in 5 jaar in Nederland. Het zal vast iets te maken hebben met Paceville en alcohol maar dat zullen we maar niet zeggen..
Maandag op dinsdag was het Koningsdagfeest iedereen in het oranje in de polonaise, jaa ook hier in Malta!! Het was een lange nacht geworden en laat naar bed. De volgende dag zouden mijn ouders mij op komen zoeken in mijn appartement, al om half 12!! 's avonds was er een feestje bij ons thuis dus het appartement was niet meer zo heel schoon. De hele tafel stond vol met flessen en de grond was zo zwart als roet. Vroeg opgestaan met een kater en toch nog het huis snel schoon kunnen maken. Stiekem hoopte ik dat mijn ouders het niet konden vinden waardoor ik iets langer had om het huis schoon te maken. Maar ik was precies op tijd klaar en we zijn toen een boottocht gaan maken langs Valetta en de oude havens. Ja echt! Een boottocht met een kater! Maar het ging goed gelukkig. Daarna heerlijk geluncht aan het water bij Sliema ferries.
Het was niet de planning maar dat gaat wel vaker zo hier, 'S avonds toch nog een keer gaan stappen terwijl ik de volgende ochtend om half 10 weer bij Sliema ferries moest zijn voor (alweer) een boottocht met een kater! Het was een grote boot die ons zou brengen naar Gozo waar we een bustoer kregen en later weer met de boot naar Comino en Blue Lagoon gebracht werden om wat tijd bij het strand door te brengen. De zee is daar ontzettend mooi, heel helder blauw/groen. met een mooi uitzicht op Gozo.
Maar we zaten dus al even op de boot, met flinke golven en bijna midden op zee. Dat betekend dus dat de boot erg gaat schommelen. Nou heb ik al eens een ervaring meegemaakt dat ik niet helemaal lekker werd op een boot dus was hier al helemaal bang voor met een katertje. Alle gezichten op de boot werden steeds witter en de man van de bar begon kotszakjes uit te delen! Nou van dat idee word je dus ook niet echt lekker. De man van de bar had er de grootste lol in dat iedereen ziek werd. Het was echt een kotsmachine. De terugweg ging gelukkig goed en was het heerlijk zonnig en rustig op het water.
'S avonds ben ik uit eten gegaan met een vriend en weer naar Paceville gegaan natuurlijk! Het is bijna een dagelijkse routine..
De volgende dag weer mogen werken en 's middags met mijn ouders naar Paradise Bay gegaan. Dit is een heel klein strandje met helder water. Als je hier wilt komen moet je eerst een hele hoge berg op. Het strandje is ook niet te zien als je er heen loopt. Mijn ouders dachten volgens mij al '' waar brengt ze ons nu toch weer heen?'' Na een uur bussen en een stukje wandelen toch aangekomen. Eindelijk op ons handdoekje word het bewolkt. Ik harstikke koud omdat ik de afgelopen dagen veel te veel te zien was in Paceville.. Maar even later werd het weer zonnig gelukkig.
's avonds weer gaan eten met mijn ouders en de volgende dag even gewerkt en naar het zwembad gegaan. Doordat ik vaak tot 16:00u moest werken (af en toe een uurtje eerder weg) maar dan is de dag toch al ver weg, hierdoor gingen mijn ouders vaak samen iets doen en als ik klaar was met werken stonden ze mij al op te wachten bij de Spa. Het was gek om ze hier in het hotel rond te zien lopen. Ze drie maanden niet gezien te hebben en dan nu kan ik ze ineens helpen in de Spa. Die lieve ouders van mij moeten toch een beetje verwend worden dus had een massage voor ze geregeld. Het was een fijne ontspannende week met mijn ouders met wat helaas zo omvliegt. Vanochtend zijn ze alweer vroeg naar huis gevlogen, heb ze vandaag niet meer kunnen zien. We waren als afsluiting van de week bij een Marokkaans restaurant gaan eten. 'S avonds hadden ze mij naar de bus gebracht een van de laatste bussen en zouden hier afscheid nemen.
We hadden nog 20 minuten voordat de bus kwam, dacht ik er ineens aan dat mijn BH bandjes in hun kamer lag! Dacht echt dat ik de kamer goed had na gecheckt maar helaas! Mijn moeder had me geholpen met de bandjes dus iemand die ik weer de schuld kon geven! Wij snel naar de hotel rennen, maar nee hoor geen bandjes?? In mijn tas checken en ja hoor.. Daar zaten ze in! Nog een vluchtig afscheid genomen en zie ze weer over twee maanden .
Tot zover mijn afgelopen drie maanden, het is een leuke tijd maar alcohol en Paceville kan ik even niet meer zien. En ik denk als ik terug in Nederland ben moet ik echt even bijkomen met minstens 10 jaar geen alcohol of stappen!
Veel liefs Veerle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley